"ฉันกลัว แต่ไม่ได้หมายความว่าฉันจะไม่ทำมัน"

มีหลายคนที่อาจจะพิการหรือ เดินทางไปไหนมาไหนลำบาก แต่ถ้าคุณมีความเชื่อมั่น มีการหาข้อมูลที่ถูกต้อง อย่ากลัวที่จะออกมาเผชิญโลกภายนอก

มีงานวิจัยของทาง ซีกโลกตะวันตก พบว่า คนพิการจำนวนมากเลือกที่จะอยู่ที่บ้านเพราะมีความรู้สึกว่าข้างนอก ไม่ปลอดภัยและไม่มีความเชื่อมั่นในการที่จะ เดินทางท่องเที่ยว มีเพียงแค่ 10 กว่าเปอร์เซ็นต์เท่านั้นของคนพิการที่ ออกมาเดินทางท่องเที่ยว

เรามีการประชาสัมพันธ์เรื่องการท่องเที่ยวที่เข้าถึงได้สำหรับคนทุกคนทุกสภาพร่างกายไปยังสื่อ ออนไลน์ต่างๆทั่วโลก บางคอมเม้นที่ได้รับกลับมา กับ ประสบการณ์ที่มีของเขาได้บอกว่า "ประเทศไทยไม่พร้อมหรอกที่เดินทางมาท่องเที่ยวเพื่อนฉันอยู่ที่นั่นไม่เห็นมีการพัฒนาอะไรเลย"

ซึ่งก็ไม่แปลกถ้าเรามองในภาพที่เป็นส่วนของกายภาพแต่ในเรื่องของระบบการจัดการการเล็งเห็นความสำคัญในการทำงานร่วมมือกันระหว่างภาครัฐและเอกชน ที่พยายามจะใช้การจัดการเข้ามาเป็นเครื่องมือสำคัญเพื่อเปิดโอกาสให้คนทุกคนสามารถเดินทางมาเที่ยวได้ตรงนี้คงจะต้องเป็นงานที่ ทำอย่างต่อเนื่องและจริงจังควบคู่ไปกับการสร้างความเข้าใจความรู้ให้กับผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการ จัดหาซ่อมสร้าง ระบบ พื้นฐาน ที่สามารถจะอำนวยความสะดวกให้กับคนทุกคนได้เข้าถึงแหล่งท่องเที่ยวและบริการต่างๆด้านการท่องเที่ยว ไม่ว่าจะเป็นทางลาดห้องน้ำสำหรับคนพิการป้ายสัญลักษณ์ต่างๆ

และที่สำคัญที่สุดก็คือ "บุคลากร" นี่แหละ ที่จะต้องมีการตื่นรู้และเข้าใจ

สู้กันต่อไป...ทำให้ประเทศไทยเป็นหนึ่งในหมุดหมายด้านการท่องเที่ยวที่สามารถต้อนรับคนได้ทุกคน